Alweer een weekje samen reizen!

Hoi allemaal!

Hier even een verslagje van ons beiden:) zijn alweer een weekje onderweg en zitten nu weer in Akum in het gastgezin. Erg fijn want zo kunnen we even een beetje bijkomen van alles:)

Zaterdag hebben we beiden een lange, vermoeiende reis gehad. Allebei de nodig vertraging. Gelukkig om 7 uur uiteindelijk elkaar gevonden op het vliegveld, erg fijn!:D Samen naar hotel gegaan; was een erg relaxed hotel, vond het erg fijn even lekker luxe te zitten voor twee dagen! Al is het in verhouding wel superduur allemaal, maar ok. We hadden een bad in de kamer, dus daar even die twee dagen goed gebruik van gemaakt;) Voor 30 euro gegeten in het hotel op zondag, het geld waarmee je normaal gesproken 2 nachten kunt overnachten in andere hotels, maar ok;)

Maandag dan eindelijk op pad, na even goed bijgeslapen te hebben. We zijn eerst naar Limbe vertrokken, een stadje aan de oceaan. Hier hebben we samen met Anna, Marleen, Rosa en Rafael (een Franse jongen die we hier in Bamenda waren tegengekomen) lekker twee dagen rondgelpen. Zij waren zondag uit Akum vertrokken direct naar Limbe. We zijn naar een wildlifecentre geweest (apenopvang oa) en naar de botanic garden op de eerste dag. 's Avonds met de hotelmanager naar een cafe en nachtclub geweest op hun kosten! Ook voor het eerst hier in Kameroen dat we niet voor anderen hoefden te betalen;) Erg gezellig avond gehad met z’n allen!

Dinsdag na wat gedoe een heerlijk boottochtje gehad over de oceaan naar wat eilandjes in de buurt. Super! Ook nog even lekker gezwommen, ondanks dat er haaien schenen te zitten haha. Ik had een donkere macho in een knalgele strakke onderbroek die me begeleidde, dus ik voelde me wel veilig;) ‘s Avonds heerlijk uit eten geweest in een leuk restaurantje vlak bij het hotel. Martijn’s steak scheen beter te zijn dan die hij in NL heeft gehad haha. Mijn kip was ook prima;)

Woensdag zijn we naar Mount Cameroon vertrokken. Dinsdagavond waren Yvon en haar vriend, Saskia en haar vriend en Robin ook naar Limbe gekomen en dus hebben we toen nog even leuk bijgekletst. Robin vertelde dat hij samen met Ali gewoon de berg op kon (daar waren we niet vanuit gegaan), dus hebben we besloten dat ook maar te proberen. Dus, woensdag naar Buea gegaan met de taxi en daar een gids en twee porters (bagagedragers) geregeld die met ons de tocht aandurfden. We hadden echt medelijden met de porters, want die hadden me toch zware tassen mee! Er moesten namelijk ook nog een tent, kookgerei, 15 liter water en hun eigen spullen mee, en wij hadden onze tas al leger gemaakt. De tocht was mooi, maar erg vermoeiend!

De klim begon op ongeveer 1000 meter en zou eindigen op 4100 meter. Het eerste gedeelte loop je door het regenwoud tot je op een gegeven moment boven de boomgrens loopt. Je hebt geen echte klimuitrusting nodig maar volgens mij waren er stukken die met meer dan 45 graden omhoog gingen. Na een dag klimmen hebben we dus in een hutje geslapen op 2800 meter. Het was meer een paar planken met een dak erboven. We moesten ons dus flink inpakken om niet koud te worden ‘s nachts. Hebben super slecht geslapen, die planken zijn dus echt hard en om de 15 minuten werden we weer wakker met pijn in de heupen of wat dan ook. De dag ervoor hadden we al 6 uur geklommen en waren dus al doodop. Na een nacht slecht slapen zouden we de 2e dag naar de top gaan. Vroeg begonnen met de klim en het was erg zwaar. Voor mensen die er niet zijn geweest is het niet eens voor te stellen hoe zwaar het allemaal was. Het was zo zwaar dat ik (Anke) op een gegeven moment echt niet meer verder kon. Mijn hoofd wilde wel (dolgraag zelfs) maar mijn benen werkten niet meer mee. Baalde echt enorm en ook omdat ik voor Martijn zo ook de tocht afkapte, maar de gids zei dat het niet verstandig was nog verder te klimmen, want dan zou ik niet meer naar beneden komen. Dit was inderdaad ook zwaarder dan gedacht. Martijn was ook al wel bekaf, maar die zei dat hij op pure wilskracht nog wel tot de top kon komen. Uiteindelijk toch maar teruggegaan. En dit was niet heel erg want niet veel later begon het te regenen, het kwam echt met bakken uit de hemel! Ook begon het te onweren, dus achteraf gezien was het niet heel erg dat we niet naar boven waren gegaan. We zijn die dag van 2800 meter naar 3250 meter geklommen, dus in totaal zo’n 2300m geklommen, dus dat is ook al een heleboel. Kunnen we trots op zijn! Jammer dat we de top niet hebben gezien, maar de tocht was nu ook al heel mooi, echt de moeite waard. Het lastigste stuk hadden we al wel gehad en volgens de gids hadden we echt een prestatie geleverd. Tijdens de afdaling hebben we nog een grot gevormd door een uitbarsting gezien. Het probleem was dat de afdaling ook nog een heel eind was. We hebben de nacht doorgebracht in een andere hut in het regenwoud. Heel bijzonder. De porters zorgden voor eten en vuur. We probeerden onze kleding/schoenen wat te drogen boven het vuur maar dat was onbegonnen werk. Alles was veel te nat. En onze schoenen waren uiteraard ook niet meer waterdicht na zoveel water, en ze roken na het drogen dus helemaal naar vuur. Al onze spullen trouwens;) De tweede nacht zouden we eigenlijk in een tentje slapen maar omdat de tent niet goed waterdicht was (lees, de organisator was vergeten de buitentent mee te geven…) hebben we de tent opgezet onder het afdakje van de hut. Het werd dus weer een nacht slecht slapen. We waren blij dat we de volgende ochtend richting Buea konden afdalen. We waren allebei toe aan een douche en een goed bed.

Vrijdagnacht dus in een hotel in Buea geslapen en daarvoor ook nog een gezellige avond daar gehad. Lekker gesocialized met de serveerster in het barretje bij het hotel, vis met bobolo (cassave verpakt in bladeren) geproefd, best lekker!, en nog met een professor uit Yaounde gepraat onder het genot van Guiness gemixed met cola. Dat is hier erg populair! Smaakte wel goed, maar ik (Anke) had al een beetje teveel bier op die avond, dus heb ik Martijn bijna de hele fles (65cl) laten leegdrinken(A). Ach, kan hij dan iig goed slapen;) De nacht was altijd al beter dan die twee nachtjes op de planken, het bed lag goed en we hebben ons goed kunnen opfrissen. Ook wat kleertjes nog uitgewassen.

We vinden het erg leuk op deze manier wat van de Kameroeneze cultuur mee te krijgen, door vooral met locals gewoon om te gaan. Zo zie je hoe zij leven en zie je dingen die je anders nooit ziet, leuke herinneringen hieraan dus!

Gisteren zijn we vroeg naar Bamenda vertrokken met de bus. Na een erg lange rit zijn we in Akum uitgestapt. Nu zitten we weer in het gastgezin. Frida had al een dag op ons zitten wachten (ze had de smsjes dat we later zouden komen niet gekregen) dus die was erg blij ons te zien! Lekker avondeten daar gehad en daarna heerlijk relaxen. Nog even een spelletje gespeeld en lekker op tijd gaan slapen, dat hadden we wel nodig! En onze benen ook, want die doen nog steeds enorm zeer, kuiten en dijbenen enorme spierpijn;) Ach, komen we ook wel weer bovenop;)

Dus, nu zitten we in Bamenda. Er is hier bijzonder weinig te beleven vandaag (ik, Anke, wist ook niet dat het hier zo rustig was op zondag), maar we hebben toch even lekker een drankje ergens gedaan en gaan zo weer terug. Vanochtend zouden we naar de kerk maar we wilden toch liever even wat langer slapen en dat heeft ons goed gedaan. We vinden het erg fijn even een paar dagen hier te zitten, even echt rustig vakantie vieren zonder teveel heen en weer gevlieg. En voor mij is het ook nog een bekende omgeving, dus we redden ons prima. Ben wel erg blij om samen met Martijn samen te zijn, zo voelt alles nog vertrouwder:) Maar, natuurlijk vind ik het ook niet erg om straks weer lekker in Nederland terug te zijn bij jullie allemaal! Daar kijk ik ook wel weer echt naar uit hoor, maar dit reizen bevalt zo ook prima! Tot nu toe al meer meegemaakt dan verwacht, dus dat vinden we erg leuk. Hier nu eerst 3 of 4 daagjes lekker relaxen en wat rondkijken, de lampjes afgeven in het ziekenhuis (tnx nog allemaal, gaan ze er vast erg blij mee maken!) en de helft van onze kleren ongeveer aan het gastgezin geven. Dan ergens halverwege de week naar Yaounde (hoofdstad) even 2 daagjes en dan nog naar Kribi (weer aan zee). En dan weer terug naar NL. Misschien dat we ergens volgende week ook nog wat kunnen schrijven, maar dat weten we niet zeker. Jullie horen sowieso alles als we terug zijn uiteraard. Komt helemaal goed!

Nou, dat was het wel weer. Tot de volgende keer!

Liefs, Martijn en Anke