Terug in Groningen, nu alweer druk..!

Hallo allemaal,

De laatste weken in Kameroen hebben we geen verslagje meer geplaatst, geen tijd voor gehad. Om voor jullie nog even het plaatje compleet te maken, zet ik nu nog even een verhaaltje online om de reis 'officieel' af te sluiten;)En, zo voorkom ik misschien ook dat ik álles nog moet gaan vertellen haha.

De zondag dat ik ons laatste verslagje heb geplaatst, hebben we onze gastfamilie geholpen met het maken van de borrelnootjes die je overal in Kameroen kan kopen aan de straat. Pinda's bedekken met meel, een mengsel van ei, melk, suiker etc. en dan frituren in een pan met een grote laag olie op het driepuntsvuur buiten. Erg leuk om te zien! Inpakken van de nootjes was een hele klus, dus daar hebben we goed bij kunnen helpen.

Tot donderdagochtend zijn we bij het gastgezin gebleven. Maandag hebben we de lampjes afgegeven bij het ziekenhuis, daar waren ze erg blij mee! Hopelijk blijven ze in het ziekenhuis en worden ze goed gebruikt:) Martijn heeft het ziekenhuis even gezien en natuurlijk ook het lab, vond hij leuk om te zien. We hebben ergens deze dagen ook nog een trip naar de waterval in Mbengwi incl wandeling en naar het paleis van de fon (afrikaanse chief) gemaakt. Waren erg mooie tripjes. Nog even dicht bij de afgrond gestaan bij de waterval ;) en bij het paleis ons verbaasd over de overvloed van versieringen en 'kitchiesness'. Wel bijzonder om te zien, even een stukje cultuur! Ook hebben we nog souvenirs gekocht bij een handicraft centre en daar ook gegeten, met een prachtig uitzicht over de stad, om nooit te vergeten!

Het weer viel ons trouwens erg mee! Op zich heeft het best veel geregend, maar we hebben er weinig last van gehad. Meestal was het op momenten dat we toch in huis waren en we hebben ook genoeg zonuren gehad, prima dus! Beter dan wat jullie hier in Nederland hebben gehad in ieder geval;)

Donderdag de 25e zijn we naar Bafoussam vertrokken, om nog naar Foumban te gaan, maar dat hebben we uiteindelijk afgeblazen. In Bafoussam hebben we overnacht (wat een chaotische stad, niet zo heel fijn) en de volgende dag zijn we naar Yaoundé, de hoofdstad, vertrokken. De rit was verschrikkelijk, maar de stad was een hele verbetering. Echt een prachtige stad, mooi gelegen over 7 heuvels (dus veel mooie uitzichtpunten), groen en het is zelfs behoorlijk georganiseerd overal! Er zijn geen motortaxi's, wat het verkeer al een stuk rustiger maakt. Maar ook zijn er zowaar wegmarkeringen, veel stoplichten en redelijk georganiseerde round-a-bouts met veel groen. We hadden hier een prachtig plekje in een internationale foyer van een protestantse kerk; super rustige plekje, geweldig!

Hier in Yaoundé hebben we 3 nachten gezeten. Heerlijk restaurantje gevonden, mount Fébé even een stukje op geweest en daar een monastery met klein museum bezocht. Ook een rondtrip in de auto gemaakt met de professor die we in Buea warn tegegekomen. Langs allemaal belangrijke punten in de stad geweest en een van de universiteitscampi bezocht. Erg leuk, dat soort dingen zou je anders nooit zomaar doen! De laatste avond zijn we nog in een waar half Frans, half Kameroenees tuinfeest beland, met Frans-Kameroenese koppels en dus halfblanke kindertjes. Erg gezellige avond gehad, we lagen half 9 al in bed, maar ik was al aardig ver heen(A) Dat krijg je met die grote flessen superlicht (tenminste, dat denk je;)) bier haha. Wel superveel lol gehad:) Vonden het wel weer jammer dat we verder gingen de volgende dag!

Vorige week maandag zijn we naar Kribi gereisd. Het laatste stukje in de bus keken we onze ogen al uit, supermooie stranden en zee en prachtig weer. Super dus! Toen alweer blij dat we hier nog gekomen waren voor de laatste dagen:) Ik had met Anna nog even gesproken, vlak voordat ze zou vliegen, en zij vertelde me dat het openbaar vervoer naar Ebodjé (waar een zeeschildpaddenproject zit) niet reed. Aangezien privévervoer verschrikkelijk duur is, zijn we hier dus niet meer naar toe gegaan. In plaats daarvan ons de rest van onze tijd in Kribi vermaakt, ook zeker geen schande! We zaten in een hotel wat op het strand uitkwam, met dus een eigen restaurantje daar en strandstoelen. Nog geen halve minuut lopen van de hotelkamer naar de zee dus, geweldig! We hadden nog geen geld kunnen halen, dus heb ik met deze smoes heel veel geld van de hotelkamerprijzen af kunnen halen haha! Eerst zeggen dat je maar 15000 ipv 25000 te besteden hebt en als je dan voor die prijs een kamer gekregen hebt voor 3 dagen, vrolijk vragen of je achteraf mag betalen, omdat je nu helemaal geen geld hebt(A) Tja, dan kunnen ze natuurlijk niet meer zeggen dat we dan alsnog 25000 moeten betalen als we toch achteraf betalen! Jaja, ik leer het nog wel eens hier;)

Anyway, we hadden dus geen geld, omdat het Suikerfeest was begonnen en er daarom vanaf maandag 12 uur 's middags al geen bank of Western Union meer open was. Great.. Godzijdank bleek mn visacard ineens toch wel te werken, raar maar waar. Dus, we hadden weer geld.

De laatste dagen in Kribi hebben we heerlijk genoten van het weer en de omgeving.Direct na de reis in zee gesprongen, gegeten bij een klein barretje en 's avonds heerlijk aan het strand liggen lezen en geluisterd naar de zee en genoten van de zwoele avond. De volgende dag de hele dag aan het strand gelegen en genoten van een pizza (de eerste sinds 2 maand) en een steak in het hotelrestaurant. Helaas was het weer te bewolkt voor een prachtige zonsondergang boven zee:( Het had wel geregend die dag, maar alleen 's ochtends toen we nog in bed lagen, prima dus;) Woensdag zijn we ten slotte na met veel moeite geld gehaald te hebben bij Western Union, naar de Lobé Waterfalls vertrokken, zo'n 8 km ten zuiden van Kribi. Prachtig gebied ook weer, en het weer was weer prima. Een stukje de watervallen op geklommen, met een boot nog even het brakke water op gegaan (deze watervallen komen direct op zee uit) en gezien hoe een roofvis gevangen werd op een boot van 3 surfplanken, een plateautje en een mast;) Daarna nog een drankje daar aan zee gedaan, gelachen om een paar mensen die van de andere kant kwamen en ineens door veel hoger water over moesten steken en dus kletsnat werden en daarna teruggelopen naar het hotel over het strand. Wat een prachtige wandeling toch weer, wat een kustlijn, wat een plaatjes. De zee heeft ons flink uitgedaagd en uiteindelijk zijn we dan toch weer met een paar schrammen en doorweekte bergschoenen aangekomen bij het hotel. Jammer, toch niet gewonnen van de zee;) Maar, gelukkig daarna weer direct af kunnen koelen en wondjes kunnen ontsmetten in ditzelfde zoute water.

De laatste avond zijn we nog bij een restaurantje aan een baai geweest; de eigenaar bleek Belgisch! Dus op de valreep nog Nederlands kunnen praten. Hij was verliefd geworden op Afrika en twee jaar terug hier naartoe verhuisd en dit restaurantje Siloë opgezet. Ja Anna, Marleen en Rosa, hier zijn jullie ook geweest;) Jullie moeten de groeten hebben van Ludwig;) Jammer dat we hier niet langer konden blijven, dan hadden we vast samen met hem ook nog wel wat konden doen. Maar desalniettemin een leuke avond gehad en de volgende ochtend vroeg opgestaan voor de reis naar Douala. Om 8 uur waren we bij de bus, waar we tot half 11 moesten wachten. Maar het wachten was buiten (stuk beter dan in een hete bus) en toen de bus er eenmaal was, verliep alles zowaar georganiseerd! Op nummer de bus in, efficiënt alle bagage snel inladen, geen verkopers in de bus (thank God!) en binnen een kwartier waren we weg!

Na een rustige rit in Douala aangekomen. Hier een hotel opgezocht en daar hebben we de hele middag in de foyer kunnen zitten als we daar wat aten en dronken. Prima dus. Salom was mooi op tijd om ons op te pikken, heeft ons naar het vliegveld gebracht en geholpen met inchecken. We hebben het nog even wat fooi gegeven voor zijn diensten en hem toen gedag gezegd. Martijn's boardingpass was er nog niet, dus hier moesten we op wachten. Ik was wel verbaasd dat de incheckbalies enzo gewoon net zo luxe waren als op Schiphol; het is duidelijk allemaal internationaal hier en een groot verschil met de aankomsthal. We zaten dus niet naast elkaar in de vliegtuigen, maar dat was dan niet anders. We hebben rustige vluchten terug gehad, zonder vertraging, maar wel met veel douanecontrole. Maar, dat is niet erg! Ik heb nog 2 uurtjes geslapen, maar Martijn helemaal niet. In Zürich ook makkelijk over kunnen stappen en we waren mooi op tijd in Düsseldorf. Helaas ging het daar toch nog mis, want Martijn's bagage was niet meegekomen uit Zürich... Mijne wel. Maar, toen we vroegen naar zijn bagage bleek dat hij alweer onderweg was naar Düsseldorf in het volgende vliegtuig. Ze waren er dus snel achter gekomen dat zijn bagage was achtergebleven. We hebben besloten even anderhalf uur te wachten op de bagage, dan hadden we dat maar ook gewoon allemaal gehad.

Pap, mam en Marije stonden inmiddels al op ons te wachten. Het was even heel gek ze weer te zien, maar het voelde heel snel al weer normaal! Ik was wel direct helemaal wakker en vrolijk, wel weer blij dus om weer samen te zijn! Ze konden wel direct zien dat ik was afgevallen (en niet zo'n beetje ook, zo'n 5 kg:P). Even een drankje bij Starbucks gedaan en met alle verhalen vloog de tijd ook voorbij. Na een uur konden we de laatste bagage ophalen en naar Wergea vertrekken. Wat een verlichting zijn de wegen hier. Wel had ik bijna de neiging om afval uit het raam te gooien en toen in het vliegtuig werd gesproken over taxi's en bussen vanaf het vliegveld dacht ik direct 'onee, niet weer!' totdat ik besefte dat ik hier niet constant lastiggevallen zou worden:P Haha, toch wel weer een kleine cultuurshock dus;) Datzelfde gebeurde ook in de supermarkt in Grou, waar we boodschappen voor de bbq deden. Ik liep als een klein kind door de winkel, vond zelfs de rijstwafels helemaal geweldig hahaha!(A) De prijzen waren wel weer hoog jammer genoeg, wou bijna gaan afdingen;) En in de slijterij voor een fles bacardi zei ik 'hello' en wou ik bijna 'au revoir' zeggen. Engels, Frans en Nederlands gaan trouwens nog steeds vrolijk door elkaar;)

Nou, dat was het wel zo'n beetje geloof ik. Inmiddels hebben we weer bijgeslapen en onze familie een beetje bij gepraat. Ook nog Martijns verjaardag gevierd (die was de vrijdag jarig). Wel ben ik nu alweer aan de studie en is het wat dat betreft nog steeds een enorme chaos in mijn hoofd omdat alles zo ineens op je afkomt. Maar, ik vind het nu wel alweer geweldig om weer wat te doen en deze nieuwe start te maken in mijn master. Dus, dat komt ook allemaal wel goed! En, ook alweer de nodige knuffels en praatjes gehad et Eddy, Leonie en Daniëlle. Erg fijn hen ook weer te zien. Gaat weer helemaal prima dus hier in Nederland, vanavond een vriendenavondje met foto's van onze en Lotte's reis (naar India) gepland, dus wordt leuk!

Ik hoop dat ik jullie een beetje een leuk beeld heb gegeven van mijn hele reis en dank jullie trouwe volgers van mijn verslagen;) Het verslagje is wat groter geworden dan verwacht, had niet door dat ik nog zoveel te vertellen had;) Maar, anyway, ik hoop snel weer een blog te kunnen opzetten voor een nieuwe reis, want ik heb nu wel een beetje kriebels gekregen voor het reizen! Jullie hebben vast nog wel suggesties;)

Namens ons beiden: au revoir en tot ziens!;)


Liefs van ons.