Duiken, tempeltoer Bali, nog meer duiken, Seminyak
Blijf op de hoogte en volg Anke
09 December 2013 | Nederland, Groningen
Lieve allemaal,
Inmiddels zijn we weer terug in ons koude, koude kikkerlandje. Maar, voor de liefhebbers zetten we nog even een verhaaltje online over onze laatste twee weken. Ach, misschien ook wel een beetje om te voorkomen dat we alles telkens opnieuw moeten vertellen;). Foto's, daar doen we geen moeite voor; fotoboek kunnen jullie over paar weken vast inkijken!
Hmm, waar waren we gebleven. Gili Air! Hier hebben we een prachtig mooie week gehad:) Het mocht dan bij aankomst regenachtig zijn, daarna hebben we bijna geen regen meer gezien! De meeste tijd hebben we besteed aan duiken! Dit deden we samen met een ander Nederlands stel, Appy en Esther. Appy ging met Anke het Open Water duikbrevet halen en Esther met Martijn hun Advanced Open Water! Het was geweldig! Het koraalrif was helaas meer beschadigd dan in Pemuteran, doordat ze hier veel met dynamiet hebben gevist. Zo zonde! Vooral met het snorkelen merk je dit, al konden we ook hier mooi vanuit ons hutje zo het strand op lopen en zaten binnen en paar meter weer boven koraal:)
Maar, ondanks beschadigd koraal hebben we ontzettend veel prachtige dingen gezien; veel intact koraal, veel, heeel veel vis, hier en daar een octopus of morene en ook enkele pijlstaartroggen:) Maar, het allermooiste en bijzondere waren schildpadden! We hebben ze bewonderd, zowel de Green Sea Turtle als de Hawksbill Turtle en er mee gezwommen! Werkelijk prachtig.
Als onderdeel van de Advanced cursus hebben we ook nog met z'n vieren een nachtduik geweest; ook een hele ervaring! Compleet andere belevingswereld, met zaklamp op pad en je ziet weer heel andere leven.
Naast dat we heel veel mooie dingen in het water hebben gezien en we ons letterlijk weer als een vis in het water voelden, hebben we geweldige mensen ontmoet bij de duikschool, Manta Dive. Met Appy en Esther hebben we sowieso ontzettend veel lol gehad, samen gedoken en een aantal keer heerlijk visje uitgezocht om vervolgens vers bereid op de bbq te krijgen. Daar zijn ze hier zo goed in!
Maar daarnaast hadden we geweldige instructeurs, Rob voor Appy en Anke en Roxanne voor Martijn en Esther. Hele leuke, vrolijke, grappige mensen, wat hebben we een lol met ze gehad. Ook hebben we een tweede Nederlands stel ontmoet, Arne en Melissa. Zij waren begonnen met een lange wereldreis, maar zijn al snel blijven hangen op Gili Air, omdat ze net als wij verslaafd raakten aan duiken. Ze waren hier met hun DiveMaster bezig, de volgende 'graad' na Advanced. Dit kost je een maand en je gaat hierbij ook groepen gidsen enzo. Het mooie is dat heel veel mensen, ook veel van de instructeurs, op deze manier hier terecht zijn gekomen en tot nu toe nooit zijn weggegaan. Zo kan het dus ook gaan!
Toen we uiteindelijk hadden besloten na 6 dagen dat we maar verder moesten gaan, zouden ze de dag erna naar Manta Point gaan, dé plek om haaien te spotten. We konden het niet laten en zijn nog een dag langer gebleven om mee te gaan. Helaas geen enkele haai gezien:(. Maar, die avond was er nog wel een heel mooi feestje met de duikschoolclub, omdat één van de meiden, de Poolse Laura, DiveMaster was geworden. Supermooie avond, al sloeg de alcohol er hard in.. daar waren we niet meer zo gewend aan;)
De volgende dag was het dan toch echt tijd om te gaan. En voor het eerst deze vakantie waren we allebei echt verdrietig. We wilden helemaal niet gaan! Zoveel gezellige mensen ontmoet en geweldige ervaringen gehad, allebei een duikcursus afgerond en zo'n prachtig, rustig eiland met altijd mooi weer en prachtige zonsondergang... hadden we nu maar óók onbeperkt de tijd.. Maar, we zijn gegaan, helaas. We wilden nog wat meer zien!
Terug naar Bali. Twee nachten in Sanur gezeten, waar Anke een mooie kamer voor een mooi prijsje heeft geregeld door het magische woord 'honeymoon' te gebruiken. Warm, zoet water en een ontbijtbuffet met croissantjes! Hier vandaan hebben we een (goede!) chauffeur geregeld, hadden we als tip gekregen van het zoveelste NL-stel. Hij heeft ons een dag rondgetoerd door Bali om wat tempels te bezoeken. Hiervan vonden we Pura Luhur Batukau verreweg het mooist: groot, mooi tempelcomplex midden in het bos op de helling van een vulkaan. Wat een serene rust heerste hier! Je voelde je echt spiritueel. Prachtig. Na nog wat tempels ging alles een beetje op elkaar lijken en zijn we teruggereden.
Op 29 november zijn we met de snelboot naar Nusa Lembongan, een klein eilandje voor de kust van Zuid-Bali vertrokken. Mooi klein en rustig, beter dan zo'n stad:) Hier hebben we bij een duikschool die bevriend was met Manta Dive, Big Fish, een kamer gezocht. Het regende een beetje dus hebben we een dag lekker niets gedaan.
De volgende hebben we 's ochtends een mooie wandeling gemaakt richting Mushroom Beach, het weer was weer geweldig:) Daarna gingen we... duiken! Ja, alweer. Nu heeft Anke haar Advanced ook afgemaakt. We hebben 4 duiken gedaan, 2x een halve dag weg met de boot. Anke heeft als specialisatie oa fotografie gedaan, best moeilijk! We gingen ook naar Manta Bay, waar de kans 90% zou zijn om Manta's te zien. Helaas, wij hoorden net bij die 10%...:( Daar kwam nog eens bij dat we allebei voor het eerst in ons leven die bootrit zeeziek werden.. dat maakte het er niet veel leuker op. Eerlijk gezegd waren we dan ook na onze laatste duik er wel even klaar mee! Toen we ons weer wat beter hebben we een snorscooter gehuurd, uiteraard zijn ze allemaal opgevoerd, en zijn het eiland gaan rondtoeren. Ja, ja, Anke had nog nooit op een scooter gereden, daar zit je dan zonder helm met z'n tweeën! Maar, wees gerust, we hebben het rustig aan gedaan, het eiland was ideaal om te leren rijden, lekker rustig, en.. we leven nog;). Het was een mooi ritje en gelukkig voelden we ons hierna wat beter. We hebben o.a Devil's Tears gezien, waar de golven zo hard tegen rotskliffen slaan dat het lijkt te onweren. Dit was prachtig om te zien, zo'n natuurgeweld! Het mooiste was misschien nog wel om de schildpad te spotten die, zonder zich er iets van aan te trekken, gewoon de inham in zwom. De waaghals!
Op 2 december zijn we vertrokken van Nusa Lembongan. Voor de laatste dagen hebben we een mooi hotel met zwembad gezocht in Seminyak, shoppingparadise van Bali, aan de westkust van Zuid-Bali. Dus, alweer zon, zee, strand:) Het leek wel alsof het weer op Bali elke keer als wij er kwamen spontaan opklaarde. Ons hoor je niet klagen! We hadden de eerste avond een prachtige zonsondergang aan het strand en hebben hier bij één van de vele strandtentjes op een fatboy met een Bintang in de hand van zitten genieten:).
De dag daarna hebben we opnieuw een scooter geregeld en hebben ons het, 'ietwat' drukkere stadse Bali gewaagd. Ah well, sometimes you need to take a risk to live life the fullest;). We zijn naar de Pura Ulu Watur gereden op de Bukit-peninsula. Deze tempel is vooral beroemd om zijn locatie: bovenop een klif die steil de Indische Oceaan in loopt en waarover je eindeloos ver kan uitkijken (het volgende land is Australië). Prachtig:). Hierna hebben we nog een aantal stranden bezocht, waaronder het voor surfers beroemde (en beruchte) Ulu Watur beach; uitkijkend over zee, eindeloze metershoge golven en zijn vele surfers een lekker drankje gedaan. Na een drietal stranden werd het allemaal weer een beetje veel van hetzelfde en zijn we huiswaarts gekeerd. 's Avonds hebben we heerlijk, hoewel het duurst tot nu toe (nog steeds geen 20 euro met z'n 2en) gegeten bij Queen's Tandoor, een Indiaas restaurant. Daarna hebben we nog een peperdure club bezocht, Ku De Ta: prachtige locatie en erg luxe en sfeervol allemaal, maar zelfs voor Westerse begrippen duur. Even van genoten, maar niet te lang gebleven.
Onze laatste volle dag hadden we nog plannen om een strandwandeling te maken en te shoppen voor souvenirs, maar helaas werd Anke ineens ziek, zwak en misselijk. Noodgedwongen thuisgebleven en gerelaxed aan het zwembad; dan ben je blij dat je een goed hotel en een goede douche hebt! Eerst zeeziekte, nu dit, en Martijn was ook nog steeds niet fit: oftewel, we vonden het niet erg huiswaarts te gaan de volgende dag.
De dag van de terugreis voelde Anke zich gelukkig alweer wat beter en hebben we nog voor wat souvenirtjes gekocht voor het thuisfront:)
Er volgde een gelukkig rustige, maar erg lange reis. 3,5 uur vertraging, maar na een reis van bijna 30 uur waren we weer thuis in ons koude kikkerlandje. Ja, die temperatuursovergang is de groter dan de cultuursovergang! Van 30 naar 3 graden is niet niets. Maar, het was fijn om iedereen weer te zien na zo'n lange tijd:)
Inmiddels zijn we al wel weer wat gewend aan het koude weer, is het soms zelfs wel lekker, even frisse lucht:) Martijn is weer begonnen met werken, dus het gewone leven keert snel terug.
Maar, deze prachtige reis die we samen hebben gemaakt, die zullen we nooit vergeten!
Liefs,
Martijn en Anke
Inmiddels zijn we weer terug in ons koude, koude kikkerlandje. Maar, voor de liefhebbers zetten we nog even een verhaaltje online over onze laatste twee weken. Ach, misschien ook wel een beetje om te voorkomen dat we alles telkens opnieuw moeten vertellen;). Foto's, daar doen we geen moeite voor; fotoboek kunnen jullie over paar weken vast inkijken!
Hmm, waar waren we gebleven. Gili Air! Hier hebben we een prachtig mooie week gehad:) Het mocht dan bij aankomst regenachtig zijn, daarna hebben we bijna geen regen meer gezien! De meeste tijd hebben we besteed aan duiken! Dit deden we samen met een ander Nederlands stel, Appy en Esther. Appy ging met Anke het Open Water duikbrevet halen en Esther met Martijn hun Advanced Open Water! Het was geweldig! Het koraalrif was helaas meer beschadigd dan in Pemuteran, doordat ze hier veel met dynamiet hebben gevist. Zo zonde! Vooral met het snorkelen merk je dit, al konden we ook hier mooi vanuit ons hutje zo het strand op lopen en zaten binnen en paar meter weer boven koraal:)
Maar, ondanks beschadigd koraal hebben we ontzettend veel prachtige dingen gezien; veel intact koraal, veel, heeel veel vis, hier en daar een octopus of morene en ook enkele pijlstaartroggen:) Maar, het allermooiste en bijzondere waren schildpadden! We hebben ze bewonderd, zowel de Green Sea Turtle als de Hawksbill Turtle en er mee gezwommen! Werkelijk prachtig.
Als onderdeel van de Advanced cursus hebben we ook nog met z'n vieren een nachtduik geweest; ook een hele ervaring! Compleet andere belevingswereld, met zaklamp op pad en je ziet weer heel andere leven.
Naast dat we heel veel mooie dingen in het water hebben gezien en we ons letterlijk weer als een vis in het water voelden, hebben we geweldige mensen ontmoet bij de duikschool, Manta Dive. Met Appy en Esther hebben we sowieso ontzettend veel lol gehad, samen gedoken en een aantal keer heerlijk visje uitgezocht om vervolgens vers bereid op de bbq te krijgen. Daar zijn ze hier zo goed in!
Maar daarnaast hadden we geweldige instructeurs, Rob voor Appy en Anke en Roxanne voor Martijn en Esther. Hele leuke, vrolijke, grappige mensen, wat hebben we een lol met ze gehad. Ook hebben we een tweede Nederlands stel ontmoet, Arne en Melissa. Zij waren begonnen met een lange wereldreis, maar zijn al snel blijven hangen op Gili Air, omdat ze net als wij verslaafd raakten aan duiken. Ze waren hier met hun DiveMaster bezig, de volgende 'graad' na Advanced. Dit kost je een maand en je gaat hierbij ook groepen gidsen enzo. Het mooie is dat heel veel mensen, ook veel van de instructeurs, op deze manier hier terecht zijn gekomen en tot nu toe nooit zijn weggegaan. Zo kan het dus ook gaan!
Toen we uiteindelijk hadden besloten na 6 dagen dat we maar verder moesten gaan, zouden ze de dag erna naar Manta Point gaan, dé plek om haaien te spotten. We konden het niet laten en zijn nog een dag langer gebleven om mee te gaan. Helaas geen enkele haai gezien:(. Maar, die avond was er nog wel een heel mooi feestje met de duikschoolclub, omdat één van de meiden, de Poolse Laura, DiveMaster was geworden. Supermooie avond, al sloeg de alcohol er hard in.. daar waren we niet meer zo gewend aan;)
De volgende dag was het dan toch echt tijd om te gaan. En voor het eerst deze vakantie waren we allebei echt verdrietig. We wilden helemaal niet gaan! Zoveel gezellige mensen ontmoet en geweldige ervaringen gehad, allebei een duikcursus afgerond en zo'n prachtig, rustig eiland met altijd mooi weer en prachtige zonsondergang... hadden we nu maar óók onbeperkt de tijd.. Maar, we zijn gegaan, helaas. We wilden nog wat meer zien!
Terug naar Bali. Twee nachten in Sanur gezeten, waar Anke een mooie kamer voor een mooi prijsje heeft geregeld door het magische woord 'honeymoon' te gebruiken. Warm, zoet water en een ontbijtbuffet met croissantjes! Hier vandaan hebben we een (goede!) chauffeur geregeld, hadden we als tip gekregen van het zoveelste NL-stel. Hij heeft ons een dag rondgetoerd door Bali om wat tempels te bezoeken. Hiervan vonden we Pura Luhur Batukau verreweg het mooist: groot, mooi tempelcomplex midden in het bos op de helling van een vulkaan. Wat een serene rust heerste hier! Je voelde je echt spiritueel. Prachtig. Na nog wat tempels ging alles een beetje op elkaar lijken en zijn we teruggereden.
Op 29 november zijn we met de snelboot naar Nusa Lembongan, een klein eilandje voor de kust van Zuid-Bali vertrokken. Mooi klein en rustig, beter dan zo'n stad:) Hier hebben we bij een duikschool die bevriend was met Manta Dive, Big Fish, een kamer gezocht. Het regende een beetje dus hebben we een dag lekker niets gedaan.
De volgende hebben we 's ochtends een mooie wandeling gemaakt richting Mushroom Beach, het weer was weer geweldig:) Daarna gingen we... duiken! Ja, alweer. Nu heeft Anke haar Advanced ook afgemaakt. We hebben 4 duiken gedaan, 2x een halve dag weg met de boot. Anke heeft als specialisatie oa fotografie gedaan, best moeilijk! We gingen ook naar Manta Bay, waar de kans 90% zou zijn om Manta's te zien. Helaas, wij hoorden net bij die 10%...:( Daar kwam nog eens bij dat we allebei voor het eerst in ons leven die bootrit zeeziek werden.. dat maakte het er niet veel leuker op. Eerlijk gezegd waren we dan ook na onze laatste duik er wel even klaar mee! Toen we ons weer wat beter hebben we een snorscooter gehuurd, uiteraard zijn ze allemaal opgevoerd, en zijn het eiland gaan rondtoeren. Ja, ja, Anke had nog nooit op een scooter gereden, daar zit je dan zonder helm met z'n tweeën! Maar, wees gerust, we hebben het rustig aan gedaan, het eiland was ideaal om te leren rijden, lekker rustig, en.. we leven nog;). Het was een mooi ritje en gelukkig voelden we ons hierna wat beter. We hebben o.a Devil's Tears gezien, waar de golven zo hard tegen rotskliffen slaan dat het lijkt te onweren. Dit was prachtig om te zien, zo'n natuurgeweld! Het mooiste was misschien nog wel om de schildpad te spotten die, zonder zich er iets van aan te trekken, gewoon de inham in zwom. De waaghals!
Op 2 december zijn we vertrokken van Nusa Lembongan. Voor de laatste dagen hebben we een mooi hotel met zwembad gezocht in Seminyak, shoppingparadise van Bali, aan de westkust van Zuid-Bali. Dus, alweer zon, zee, strand:) Het leek wel alsof het weer op Bali elke keer als wij er kwamen spontaan opklaarde. Ons hoor je niet klagen! We hadden de eerste avond een prachtige zonsondergang aan het strand en hebben hier bij één van de vele strandtentjes op een fatboy met een Bintang in de hand van zitten genieten:).
De dag daarna hebben we opnieuw een scooter geregeld en hebben ons het, 'ietwat' drukkere stadse Bali gewaagd. Ah well, sometimes you need to take a risk to live life the fullest;). We zijn naar de Pura Ulu Watur gereden op de Bukit-peninsula. Deze tempel is vooral beroemd om zijn locatie: bovenop een klif die steil de Indische Oceaan in loopt en waarover je eindeloos ver kan uitkijken (het volgende land is Australië). Prachtig:). Hierna hebben we nog een aantal stranden bezocht, waaronder het voor surfers beroemde (en beruchte) Ulu Watur beach; uitkijkend over zee, eindeloze metershoge golven en zijn vele surfers een lekker drankje gedaan. Na een drietal stranden werd het allemaal weer een beetje veel van hetzelfde en zijn we huiswaarts gekeerd. 's Avonds hebben we heerlijk, hoewel het duurst tot nu toe (nog steeds geen 20 euro met z'n 2en) gegeten bij Queen's Tandoor, een Indiaas restaurant. Daarna hebben we nog een peperdure club bezocht, Ku De Ta: prachtige locatie en erg luxe en sfeervol allemaal, maar zelfs voor Westerse begrippen duur. Even van genoten, maar niet te lang gebleven.
Onze laatste volle dag hadden we nog plannen om een strandwandeling te maken en te shoppen voor souvenirs, maar helaas werd Anke ineens ziek, zwak en misselijk. Noodgedwongen thuisgebleven en gerelaxed aan het zwembad; dan ben je blij dat je een goed hotel en een goede douche hebt! Eerst zeeziekte, nu dit, en Martijn was ook nog steeds niet fit: oftewel, we vonden het niet erg huiswaarts te gaan de volgende dag.
De dag van de terugreis voelde Anke zich gelukkig alweer wat beter en hebben we nog voor wat souvenirtjes gekocht voor het thuisfront:)
Er volgde een gelukkig rustige, maar erg lange reis. 3,5 uur vertraging, maar na een reis van bijna 30 uur waren we weer thuis in ons koude kikkerlandje. Ja, die temperatuursovergang is de groter dan de cultuursovergang! Van 30 naar 3 graden is niet niets. Maar, het was fijn om iedereen weer te zien na zo'n lange tijd:)
Inmiddels zijn we al wel weer wat gewend aan het koude weer, is het soms zelfs wel lekker, even frisse lucht:) Martijn is weer begonnen met werken, dus het gewone leven keert snel terug.
Maar, deze prachtige reis die we samen hebben gemaakt, die zullen we nooit vergeten!
Liefs,
Martijn en Anke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
