De eerste dagen hier in Kameroen!
Door: ankehodes
Blijf op de hoogte en volg Anke
06 Juli 2011 | Kameroen, Akum
Hallo allemaal!
Het heeft even geduurd, maar ik kan jullie nu even laten weten hoe het hier gaat:) Ik kom er net achter dat er geen usb-opening in deze computers zit dus ik kan mn verhalen niet zomaar kopieren en uploaden van foto's/video's lukt dus ook niet. Hopelijk kan ik binnenkort met mn eigen laptop op internet en lukt het dan wel.
het hotel waar ik de eerste twee dagen zat, was echt verschrikkelijk, dus ik vroeg me echt af hoe ik het hier ooit 2 maanden uit zou gaan houden. Gelukkig zijn we na een lange busreis aangekomen bij het Holy Family Medical Centre in Akum en daar is de rooming veel beter:) We hebben een fijne douche, wc en badkamer en een redelijk onderhouden kamer en dat is erg fijn.
We zitten nog maar 2 dagen hier en hebben dus nog niet heel veel gezien, maar al wel een paar schokkende dingen. Zo heb ik gsiteren een operatie gezien van een liesbreuk waarbij een huisarts de chirurg was en hij niet eens wist wat hij moest doen en de verpleegkundige hem dat moest vertellen. Ze hebben het echt op een hele gekke manier gedaan en ze konden uiteindelijk een bal van de man niet meer terugkrijgen in de balzak en volgesn mij is hij uiteindelijk half gecastreerd:S Echt zoo gek! Vandaag heb ik het voltooien van een incomplete abortus gezien bij een meisje van 17. Abortus prlegen is hier verboden en ze had het daarom zelf opgewekt, maar dat was niet helemaal gelukt. Ze had nog een deel van de placenta in zich zitten en had ook schade door deze ' zelf-abortus'. vraag niet hoe ze dit opgewerkt heeft want dat weet ik niet. Het is was in ieder geval wel luguber. en ook hier moest de huisarts dit doen, want hij is de enige arts hier. echt heel raar.
Mooi vind ik dat ze hier de pati"enten wekken met een mooi lied en een gebed, wat hen allemaal veel moed geeft (het is een mission hospital). Dit was erg indrukwekkend.
Ik heb weinig tijd meer dus ik hoop dat ik jullie later nog wat meer kan laten weten. Het is allemaal nog een beetje onwerkelijk en soms is het net alsof ik in een film ben beland, maar als ik dan naar de patient kijk die erachter zit dan besef ik dat het allemaal echt is. WE hebben het maar goed in Nederland hoor, dat besef je hier wel!
Ik mis jullie allemaal en vraag me nu nog even af hoe ik het hier zo lang uit ga houden, maar dat komt vast goed. Hou jullie haaks daar en tot de volgende keer!
Xx Anke
Het heeft even geduurd, maar ik kan jullie nu even laten weten hoe het hier gaat:) Ik kom er net achter dat er geen usb-opening in deze computers zit dus ik kan mn verhalen niet zomaar kopieren en uploaden van foto's/video's lukt dus ook niet. Hopelijk kan ik binnenkort met mn eigen laptop op internet en lukt het dan wel.
het hotel waar ik de eerste twee dagen zat, was echt verschrikkelijk, dus ik vroeg me echt af hoe ik het hier ooit 2 maanden uit zou gaan houden. Gelukkig zijn we na een lange busreis aangekomen bij het Holy Family Medical Centre in Akum en daar is de rooming veel beter:) We hebben een fijne douche, wc en badkamer en een redelijk onderhouden kamer en dat is erg fijn.
We zitten nog maar 2 dagen hier en hebben dus nog niet heel veel gezien, maar al wel een paar schokkende dingen. Zo heb ik gsiteren een operatie gezien van een liesbreuk waarbij een huisarts de chirurg was en hij niet eens wist wat hij moest doen en de verpleegkundige hem dat moest vertellen. Ze hebben het echt op een hele gekke manier gedaan en ze konden uiteindelijk een bal van de man niet meer terugkrijgen in de balzak en volgesn mij is hij uiteindelijk half gecastreerd:S Echt zoo gek! Vandaag heb ik het voltooien van een incomplete abortus gezien bij een meisje van 17. Abortus prlegen is hier verboden en ze had het daarom zelf opgewekt, maar dat was niet helemaal gelukt. Ze had nog een deel van de placenta in zich zitten en had ook schade door deze ' zelf-abortus'. vraag niet hoe ze dit opgewerkt heeft want dat weet ik niet. Het is was in ieder geval wel luguber. en ook hier moest de huisarts dit doen, want hij is de enige arts hier. echt heel raar.
Mooi vind ik dat ze hier de pati"enten wekken met een mooi lied en een gebed, wat hen allemaal veel moed geeft (het is een mission hospital). Dit was erg indrukwekkend.
Ik heb weinig tijd meer dus ik hoop dat ik jullie later nog wat meer kan laten weten. Het is allemaal nog een beetje onwerkelijk en soms is het net alsof ik in een film ben beland, maar als ik dan naar de patient kijk die erachter zit dan besef ik dat het allemaal echt is. WE hebben het maar goed in Nederland hoor, dat besef je hier wel!
Ik mis jullie allemaal en vraag me nu nog even af hoe ik het hier zo lang uit ga houden, maar dat komt vast goed. Hou jullie haaks daar en tot de volgende keer!
Xx Anke
-
06 Juli 2011 - 14:32
Lotte:
Man, dat klinkt inderdaad heftig hoor. Geef jezelf rustig even de tijd om te acclimatiseren, in het begin voelt alles waarschijnlijk toch als één grote chaos.
Ben benieuwd naar de rest van je verhalen :) -
06 Juli 2011 - 14:43
Martijn:
Woo liefje. Wat heftig allemaal.
Net je mailtje gelezen en daar staat niet in dat je dit soort heftige dingen mee maakt. Al had ik het al wel een beetje verwacht na de verhalen die ik vantevoren op internet had gelezen.
Succes lief, ik weet zeker dat je het kunt daar. Je gaat er veel van leren.
Dikke kus
-
06 Juli 2011 - 16:32
Leonie:
Zo dat zijn lekkere binnenkomers zeg, blij idd dat we het in NL zo goed hebben! Wat Lotte zegt, gun jezelf even de tijd om overal aan te wennen, het duurt even om je draai te vinden, het komt vast allemaal goed. Toen ik naar Afrika ging ben ik ook een paar dagen de weg kwijt geweest, en toen zag ik lang niet zulke bizarre dingen als jij hier beschrijft ;)
Je kunt het!
Liefs -
06 Juli 2011 - 17:16
Ageeth:
Lieve meid, het is wel wat zeg, om zulke schokkende dingen te moeten aanzien. Probeer toch maar wat afstand te houden. Bescherm jezelf extra goed, dat is het belangrijkst, maar het lijkt me wel heel moeilijk. ik vind het heel fijn dat je al zo snel weer wat laat weten, we leven allemaal met je mee hoor! xxxx mama -
06 Juli 2011 - 17:48
Marije:
Ank! :)
Klinkt eigenlijk best wel onwerkelijk... Dat wij hier zoveel weten, en dat zij daar er gewoon eigenlijk geen flauw benul van hebben.
Ik denk wel aan je hoor!
Pas goed op jezelf suske!^^
xxxx Marije -
06 Juli 2011 - 20:47
Jeroen:
Ik ben het hartstikke eens met de onderstaande reacties. heel raar, dat dat daar gewoon gebeurt, daar hebben we hier idd echt geen idee van..
hoop snel weer van je te horen..! en natuurlijk mis ik jou ook.. heel veel suc6!
xx Jeroen -
07 Juli 2011 - 08:44
Opa Jo En Oma Ans:
Fijn wat van je te horen. Best heavy, dat wat je de eerste dagen hebt gezien en meegemaakt. Nu weten we zeker, dat we in Nederland niets te klagen hebben.
We leven met je mee en denken heel veel aan jou. Zul je goed op je zelf passen? Dikke zoenXXXX -
07 Juli 2011 - 09:04
Wim:
Nou Anke, inderdaad heftig, maar we zijn blij dat je nu letterlijk en figuurlijk op je plek bent, want we maakten ons de eerste dagen wel wat zorgen!
Ik vind het wel mooi om te lezen hoe ze daar de patiënten wekken. Want hoe veel we hier in Nederland ook weten en kunnen, dit kan ook erg technocratisch en kil zijn. Wij kunnen dus ook nog wel wat van hén leren.
Geniet er dus van en neem ook vooral die mooie ervaringen mee!
xxxx je vader -
08 Juli 2011 - 11:50
Opa Ben:
M'n lieve meid.Je situatie daar is voor mij echt onvoorstelbaar.Ik was dan ook dankbaar dat je liet weten in Akum te zijn aangekomen.De medische ingrepen die je beschrijft zijn voor ons middeleeuws.
Take care meidje.Ik denk aan je. -
10 Juli 2011 - 16:19
Anke Hodes:
Hoi allemaal,
Wat geweldig om jullie reacties te kunnen lezen. Met de meeste van jullie heb ik amper contact, alleen met pap/mam en Martijn maar, en ik had werkelijk waar geen idee dat jullie zo met mijn reis bezig zijn. Echt heel bijzonder om dan nu zo al jullie reacties te lezen. Ik vidn het heel erg fijn dat jullie zo meeleven. Ik zit met tranen in mn ogen dit allemaal te lezen en mis jullie dan alleen nog maar meer. Het gaat hier nog steeds goed en ik plaats zo een nieuw verslag zodat jullie weer wat dingen horen, ik maak veel mee en denk vooral ook veel aan thuis. Maar ik geniet ook enorm hier van alles wat nieuw en raar en wat allemaal ook nog maar meer is, dus dat geeft soms een heel dubbel gevoel. Dankjullie wel allemaal, ik had werkelijk waar geen idee dat jullie zo betrokken waren en het doet me heel veel goeds! Hopelijk kan ik er nu de komende week weer even tegenaan..:) Love you all..
Kisses, Anke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
