Alweer een week voorbij!

Hoi allemaal,

Zoals beloofd, hierbij weer een verhaaltje van mij. De afgelopen dagen hebben we weer veel dingen gedaan en meegemaakt.

Gistermiddag zijn we naar de stad gegaan om stof te kopen voor onze Afrikaanse jurken. Ik laat er twee maken en ik ben er heel erg benieuwd naar! Gisteravond zijn we met twee zusters uit het ziekenhuis naar een club gegaan in Bamenda, dat was echt super gezellig! Er was een kerel die met mij wilde trouwen hahaha echt niet normaal, maar ok:P Gelukkig kan ik heel blij zeggen dat ik al bezet ben:D

De mentaliteit van de Afrikanen hier is zo anders. Ze zijn allemaal vet relaxed qua tijd enzo. Gister bijv hebben we 2,5 uur staan wachten op iemand die zei dat hij er om 10 uur zou zijn om ons naar de stad te brengen, maar hij kwam maar niet. Uiteindelijk zijn we zelf maar met de taxi gegaan. Zo gaat eigenlijk alles hier.

Qua stage en ziekenhuiszorg en alles hier: we hebben in Nederland echt helemaal niets te klagen. Het is echt ongelovelijk met wat voor dingen de mensen hier al blij zijn. Niets geen luxe (wel veel mobieltjes maar das dan ook alles), alles hergebruiken en bijna iedereen leeft voornamelijk op straat. Of tenminste, dat is wat wij zien. Het is dan eigenlijk niet te geloven dat wij in Nederland zoveel te eisen hebben en zoveel willen vooral. We kunnen hier inderdaad een hoop van leren. Ook wat betreft de zorg en steun die alle medewerkers in het ziekenhuis hier aan de patienten geven, als ze dat kunnen (want veel dingen kunnen gewoon niet), zoals met dat bidden. Wat dat betreft heeft pap zeker gelijk.

Het heeft weinig zin alles precies te vertellen wat we hier meemaken in het ziekenhuis, maar ik kan jullie wel vertellen dat ik nu een operatie van een blinde darm heb gezien die wel goed verliep, al ging het nog steeds heel anders. De middelen die ze hier hebben zijn gewoon heel schaars. De artsen weten vast veel, maar kunnen weinig met die kennis.

Heel lang heb ik nog gepraat met een assistent-dokter (een gespecialiseerde verpleegkundige) over de verschillen tussen Nederaldn en Kameroen. Dit was erg leuk.

Ook hebben we een een dag gezien waarop lichamen begraven werden, de mense waren daarbij allemaal heel mooi gekleed.

Hmm, er is zoveel te vertellen, dat ik niet zo goed weet waar ik moet beginnen en de tijd die ik hier heb werkt me op de zenuwen.

Ohja nog een ding, al moet mam dat miss ff niet lezen;) 's Avonds rijden is vooral onveilig omdat iedereen drinkt, ook als ze moeten rijden. Zo ook onze eigen chauffeur. Hij tankte flink wat biertjes naar binnen en dat was te zien in de auto. het zal voor Kameroeneze begrippen nog wel meevallen, want de twee zusters hadden nergens last van, maar wij waren wel best bang in de auto. Akum ligt namelijk in de bergen, dus je kent die S-bochten etc wel. Daarnaast rijden ze gewoon keihard. Oftewel: probeer te zeggen dat je je ziek voelt enzo dan rijden ze iets langzamer, maar het helpt maar tijdelijk.. Ik had gehoopt te kunnen zeggen: nooit van mijn leven meer, maar helaas zit ik hier nog 8 weken dus het zal vast nog een keertje gebeuren.

Het blijkt dat ik het document van mijn reisdagboek niet kan lezen, want het is een docx bestand, stom! Volgende keer in het internetcafe zal ik zorgen dat ik wat stukjes hieruit kan kopieren. Dit gaat sneller en dan kan ik beter en leuker wat dingen vertellen. Ik weet nu niet zo goed meer wat ik moet vertellen. Vandaag in ieder geval nog naar een supermooi meer geweest en voor het eerst echt moeite gehad in de auto om deze recht op de weg te houden door de slechte zandwegen die helemaal nat zijn. Dat was wel spannend maar ook wel weer cool. Het staat op de video. Ik heb heel veel foto's al gemaakt en filmpjes maar die staan niet op mijn USB. Ik zal kijken of ik hier volgende keer ook wat van kan plaatsen.

Voor nu zeg ik jullie weer even gedag. het kan nog wel even duren voordat ik weer wat laat horen. Nogmaals bedankt allemaal voor jullie reacties (zie mijn reactie daarop), het doet me erg goed te horen hoeveel jullie met mij meeleven:) Ik ga nu weer, zullen even wat gaan koken en dan weer wat spelletjes spelen ofzo.

Miss you.

Much love, Anke