Twee weken bijna!

Hoi lieve allemaal,

Allereerst, ik heb een reactie geplaatst op mijn vorige verslag. En, ook foto's! Die staan ook bij mijn vorige verslag. Ik hoop dat jullie hierdoor een beetje een idee krijgen van waar ik zit! Video's plaatsen lukt niet denk ik dus dat ga ik ook niet proberen. Dan maar zo!

Zoals jullie miss al wel weten, is het internet hier niet altijd veilig. Dit betekent dat Martijn voor mij een apart e-mailaccoutn heeft aangemaakt, en wel anke_in_kameroen@hotmail.nl. Deze mail zal ik voorlopig alleen maar checken (niet mijn gewone) dus dan weten jullie dat! Ik was namelijk gehackt op het andere accoutn dus daar heeft Martijn nu het wachtwoord van veranderd (hij heeft tenminste veilig internet:P). Dus, als je me iets persoonlijks wilt sturen, doe het naar deze e-mail! Het zou alleen wel kunnen dat deze e-mail ook ' gehackt' wordt en en dat er spammailtjes via worden verzonden. Het zou dus kunnen dat je die mailtjes krijgt, maar waarschijnlijk zien jullie dan wel dat het mailtje niet van mijj komt. Ik zal niet via de mail om geld vragen, dan weten jullie dat:)

Omdat ik niet zoveel tijd meer heb om een verslag te schrijven zal ik wat stukjes uit mijn dagboek kopieren en hier plaatsen. het hangt dus niet samen, maar dan hebben jullie wel een beetje een indruk:)

Maandag 11 juli
Vandaag had ik een nuttige dag! Ik ben begonnen bij outpatient (spreekuur) met bloeddrukken meten van de patiënten die op consult kwamen. Ik had dit twee keer geprobeerd op Irma en Anna, en het ging goed, dus ik had zoiets van ach ik moet het toch een keer leren op echt patiënten. Het ging goed! Ik kon me voor het eerst tenminste een beetje nuttig maken.

Hierna werd ik geroepen door Lionel, de assistent-dokter/gespecialiseerde verpleegkundige, om te komen kijken bij wound dressing. Er was een vrouw met een abces in de borst, die alweer opengesneden was, maar elke dag moest worden schoongemaakt. Ongelofelijk hoe groot zo’n holte kan zijn. Ik heb ook nog nooit een Afrikaan zien huilen, maar deze vrouw wel! Ik zei maar tegen haar om het gewoon te laten gaan, om zich er niet voor te schamen. Ik had al wel eens gehoord dat een abces enorm pijnlijk was, maar nu zag ik pas hoe pijnlijk het was. Ik assisteerde de verpleegkundige en stelde de vrouw hier en daar wat gerust. Het valt me op dat de verzorgers dat veel minder doen, deze verpleegkundige beaamde alleen telkens wat ik zei. Ik was blij haar te kunnen helpen. Ze vroeg me ook of ik er de volgende dag er weer bij was.

Even later kwam ik Anne-Floor tegen en toen zijn we samen weer naar de dressing room gegaan om Lionel te helpen. Toen heeft Anne-Floor bij een meisje hechtingen uit een geïnfecteerde wond in de voet gehaald en bij een oudere vrouw een vuile wond schoongemaakt. Dit vond ze erg leuk om te doen, gewoon om dat te mogen.

's Avonds hebben we voor het eerst hier aardappelen gegeten! Ik ben nu wel ongeveer vegetarisch, omdat we gewoon niet zo goed durven om op de markt vlees te kopen en ook niet goed weten hoe we dat kunnen bereiden. Je kunt niet, zoals in Nederland, vlees voorverpakt in filets e.d. in de supermarkt of op de markt kopen, dus dat maakt het lastig. Maar op de één of andere manier past mijn lichaam zich hieraan aan. Ik eet ook duidelijk minder en heb nu al een lossere broek geloof ik. Maar ik word er niet ziek van ofzo, dus dan vind ik het wel prima.

Dinsdag 12 juli
’s Avonds kwam er een nieuw meisje, Yvonne, met ons kennismaken. We hebben samen mie gegeten en daar na een gezellig avondje met z’n allen gehad.

Woensdag 13 juli
Vandaag werd ik weer gevraagd om bloeddrukken te meten, ben blij dat ik wat kan doen. Het was wel een kapotte stethoscoop dus hoorde niets... Dacht dat het aan mij lag maar was toch niet zo, toen maar even goede opgehaald.

Heb ook nog een besnijdenis van een jongen van 2 dagen oud gezien.. had ik nog nooit gezien en had ook niet nog bedacht dat dat hier vrij normaal was. Dit was best naar om te zien:( Zielige baby! Maar nja, kennelijk is het normaal..

Verder is er nog een reanimatie van een baby geweest, maar ik denk dat Anna (nu mijn reisvriend hier op waarbenjij, dus kijk daar naar!) daar meer over vertelt... Ook hebben zij en Irma een bevalling gevolgd, dus lees haar verslagje!

Zo dit was het wel zo'n beetje van de afgelopen dagen. Mijn tijd is nu ongeveer op dus ik ga afsluiten. Ik probeer dit ook nog ff op mn facebook te posten voor de geinteresseerden. Hopelijk kan ik jullie binnenkort weer wat sturen!

Liefs,
Anke