En toen was ik op de helft! - Reisverslag uit Akum, Kameroen van Anke Hodes - WaarBenJij.nu En toen was ik op de helft! - Reisverslag uit Akum, Kameroen van Anke Hodes - WaarBenJij.nu

En toen was ik op de helft!

Door: ankehodes

Blijf op de hoogte en volg Anke

23 Juli 2011 | Kameroen, Akum

Hoi allemaal!

Ik zal jullie weer even op de hoogte brengen van de gebeurtenissen hier. Maar allereerst natuurlijk bedankt voor jullie leuke reacties op mijn vorige verslagen!

Woensdag hoopte ik op het lab mijn steentje bij te kunnen dragen, maar dat viel vies tegen. Er waren weinig patiënten. Jammer, maar helaas! ‘s Middags heb ik het problem met mijn telefoon opgelost, dus jullie kunnen me weer op het nummer uit Kameroen bereiken. Als jullie belpiraat gebruiken, is het 18 cent per minuut met een max van 9 euro, en mij kost het niets, dus dat is eigenlijk de voordeligste optie!
Voor het avondeten heeft Ali een kip geslacht achter de keuken! Hij is dat gewend, doet het in Saoedi-Arabië ook vaker, maar wij keken wel raar op! Maar, vanavond dus na lange tijd weer vlees gehad! Het smaakte erg goed:) Roland, de microbioloog hier, heeft ook meegegeten. Toen hebben we even een lesje anatomie gekregen van hem aan de hand van dat hart. Hij zei zelf eigenlijk al zoveel anatomie te hebben gekend voordat hij überhaupt geneeskunde ging studeren, omdat hij zelf of iemand anders allemaal dieren slachtten. Wel gek om zoiets te horen. Hij zei ook dat hij volgende week best schaap kon maken! Komt ie dan serieus met een levend schaap (of misschien een geit) aanzetten om die te slachten? Brr… daar moet ik nog maar even niet aan denken haha!

Donderdag waren Marije en Diederik jarig, en die heb ik natuurlijk even gesproken:) Hebben jullie het ‘s avonds nog naar jullie zin gehad? Zelfs zonder mij?;)

Wat ik nog helemaal niet verteld heb, is dat het echt heel gek ruikt in het ziekenhuis. Het is een soort van mix van de geur van zwarte mensen en medicijnen/chemicaliën. Het is niet echt een fijne geur, maar je went er wel aan. Wat me nog meer is opgevallen hier, is dat, omdat mensen pas hier komen als ze echt goed ziek zijn, vaak meerdere ziektes tegelijk aanwezig zijn. Dit is echt heel anders in Nederland, want daar is het vaak zo dat als je één diagnose hebt bevestigd, je er vanuit moet dat dit het enige is. Dat kun je hier niet doen, want dan ben je vaak verkeerd bezig. Daarnaast is het ook zo dat hier eigenlijk heel weinig lichameljk onderzoek wordt gedaan. Niet tijdens de rondes, maar ook heel schaars tijdens het consult. Vaak wordt gewoon snel labonderzoek aangevraagd, waar wij in NL leren heel uitgebreid LO te doen om niets over het hoofd te zien. Dit wordt in NL natuurlijk ook wel minder, als je al langer werkzaam bent als arts, maar het principe is wel anders.

Deze donderdag kon ik nog steeds weinig doen op het lab, jammer genoeg. Ik heb nog meegelopen emt de rondes, en gelukkig betrekt de arts ons nu meer bij zijn overwegingen en durf ik meer te vragen, waardoor het leuker wordt om mee te lopen!
Na de lunch ben ik nog even naar het lichamelijk onderzoek van de zwangere vrouwen geweest, wat elke donderdag is. Ik heb zelf gepalpeerd, en de anesthesist/verloskundige liet het zelfs zonder haar eerst aan mij over en daarna pas ging ze zelf bezig. Dat was wel erg leuk eventjes:). Hierna riep Anna mij, want er was een vrouw met al 8 cm ontsluiting, dus die stond op het punt te bevallen! We zijn er samen met Hayang heen gegaan, en de vrouw die liep gewoon nog rond. Het valt me echt op dat de Afrikaanse vrouwen hier zo sterk zijn: een Nederlandse zou allang kreunend op bed hebben gelegen. Deze vrouw had al 3 kinderen gekregen en wist dus prima hoe alles ging, dus op een gegeven moment zei ze dat we de verloskundige er weer bij moesten roepen. Dat hebben we gedaan en toen ging alles heel snel. De vliezen werden gebroken (met een schaar gewoon!) en daarna was het hoofdje er binnen 2 keer persen uit. Toen hebben ze in één zucht de rest van het kind ook naar buiten gebracht. Het was echt een prachtige meisjesbaby! De navelstreng werd doorgeknipt en het kindje huilde direct al goed. Het kind werd schoongemaakt en helemaal ingepakt in groene kleding. Het was echt net een bolletje wol, zo schattig! De moeder had nog even pijn, want de placenta moest nog geboren worden. Die kwam er gelukkig ook snel uit en was helemaal gezond. Het was echt zo groot en er zat nog een mooi vlies omheen. Alles was dus helemaal goed, met moeder en kind! Fijn om na zo’n keizersnede zo’n mooie snelle geboorte mee te maken:) Geweldig! Dus jongens, het kan hier ook goed gaan met de bevallingen, en gelukkig is dat in de meeste gevallen ook zo:)

We zijn donderdag ook nog bij Roland op bezoek geweest, hij woonde ook iets hoger in de bergen, maar een klein stukje boven het ziekenhuis. Hij had een leuk kamertje en we hebben veel gepraat en muziek geluisterd.

Gisteren hebben we een geode dag gehad. Ik wilde eigenlijk meekijken bij een operatie, maar die zou toch pas laat beginnen, dus begon ik met het bloeddruk meten en andere controles doen bij de OPD, samen met Saskia. Op een gegeven moment zijn Marijke en ik toen bij het consult gaan zitten, want Irma had daar niet zo’n zin in. Hier hebben we wel wat leuke dingen gezien! Veel HIV-patiënten (op vrijdag worden altijd CD4+ counts gedaan) gezien en verder heel verschillende dingen. Op een gegeven moment mocht ik ook bij iemand ausculteren en palperen (dat heb ik nog niet eens eerder gedaan hier!) en dat ging goed, maar toen bleek uiteindelijk dat deze man open TB had! Toen schrok ik wel even, want ik was bang dat ik besmet had kunnen worden door zijn praten. Dus ik heb dr. Kennedy gevraagd wat de risico’s waren, maar hij zei dat ik niet besmet was geraakt, dus daar ging ik maar even vanuit! Verder hebben we nog een man met urineretentie door BPH gezien, en die blaas stond echt helemaal strak en was keihard! Ze hebben geprobeerd met een katheter de blaas te bereiken om deze te legen, maar dit lukte niet. Ze zijn toen op zoek gegaan naar nog dunnere katheters, maar ik heb niet meer gezien of dit ook te doen was. Als dit niet zou lukken, zodat ze via de buik zijn blaas moeten draineren, voordat verder LO kon worden gedaan. We weten niet hoe ze het uiteindelijk opgelost hebben. Het was zeker een leuke consultatiedag, omdat ik dingen heb mogen doen, maar ook omdat het best gevarieerd was!

Hierna zijn we Anne-Floor haar verjaardag even gaan vieren! We hadden cake besteld bij de bakker hier, en die smaakte erg goed. We hebben nog veel over, dus daar kunnen we nog wel even van genieten.

Later op de dag hoorden we dat één van de mensen die geopereerd was vandaag, 20 min. na de operatie is overleden. Hij had een acute buik (volgens de arts een peritonitis), maar ze wisten niet waardoor. Ze hadden een chirurg over laten komen voor een exploratieve laparotomie, maar toen konden ze nog niet vinden wat echt de oorzaak was, ondanks dat ze wel gedilateerde en geïnfecteerde stukken darm hadden gevonden. Er waren geen perforaties of dat soort dingen. Toen hebben ze uiteindelijk de appendix verwijderd, terwijl die helemaal niet geïnfecteerd leek. De man (28 jaar!) was ook al constant aan het ijlen en ze hadden van tevoren de maag al leeggepompt omdat ze iets in de maag eerst als oorzaak zagen van de acute buik. Het mocht alleen allemaal niet baten, hij is dus overleden vlak na de operatie: verschrikkelijk!

Vandaag hebben we lekker uitgeslapen en toen zijn we een wandeling gaan maken door de bergen. Dit was echt prachtig! Foto’s heb ik nog niet op de USB gezet enzo, dus jammer genoeg kan ik hier nu geen foto’s plaatsen, maar dat doe ik later nog wel! Zelf heb ik van deze wandeling geen foto’s, maar anderen misschien wel, en ik heb zelf nog foto’s van andere leuke dingen die ik dan wel even plaats. Vanmiddag zijn we naar de stad gekomen om wat boodschappen te doen, in een café te drinken en te lunchen (smaakte erg goed en was erg goedkoop!) en even bij Prescraft voor souvenirs te kijken. Ik heb nog niets gehaald, want dan blijf ik dat meesjouwen de komende weken, ik haal wel wat als we aan het reizen zijn! Straks gaan we weer terug naar Akum met de taxi en vanavond op tijd bedje in. Morgen gaan we naar een dorpje toe om daar voorlichting te geven en om naar watervallen te gaan, dus ik hoop dat het leuk wordt!

Nou, dat was het wel weer voor vandaag. Ik kan mijn mail tot nu toe nog niet openen, hotmail werkt niet mee helaas. Misschien dat het nog lukt en anders komt dit later wel... Ik hoop dat ik snel weer wat van me kan laten horen!

Liefs, Anke

PS: die hoofdlampen zijn wel een goed idee mam en opa! Ik heb van Petzler ofzo een hoofdlamp, die zijn erg goed, maar wel aardig prijzig. Vraag anders Martijn even, die heeft er zelf ook een en hij kan misschien tips geven! Ik zal het hier ook tegen de andere meiden zeggen, misschien dat die ook mee willen werken:)

  • 23 Juli 2011 - 18:13

    Opa Ben:

    Daar was je alweer,Anke.Geweldig.Uit je bericht klinkt kracht door en daar ben ik erg blij mee.Volgende week ga ik naar Warga en dan bespreken we hoop ik verder wat we kunnen doen.
    Je roept de wens tot bijdragen in (mij) ons op .Dag meidje.

  • 23 Juli 2011 - 19:55

    Alie:

    Hoi Anke. Wat gaat het ontzettend snel, voor je het weet zijn deze drie weken ook voorbij en kan je fijn met Martijn vakantie vieren. Het is heel bijzonder om te lezen wat je allemaal mee maakt. Om kippenvel van te krijgen.
    Liefs Alie en Henk

  • 23 Juli 2011 - 21:04

    Jjj:

    llll

  • 24 Juli 2011 - 18:17

    Eddy:

    nou dat zijn volgens mij zo af en toe best heftige dagen, met ups en downs.. Je schrijft het wel leuk op, en fijn dat je wat meer mag doen, is toch altijd leuker als alleen meelopen ;)

    Veel plezier nog !!
    x

  • 24 Juli 2011 - 18:40

    Leonie:

    Hee Ank!

    Leuk om ook de meer medische kanten van je belevenissen te lezen, zo kennen we je weer ;)
    Ben stiekem wel een beetje jaloers dat jij zoveel meemaakt en leert, en ik hier in een koud herfstachtig Nederland zit :P
    In reactie op je sms, denk dat ik wel ga stoppen bij de AH als ik met co-schappen ga beginnen, misschien dat ik nog wel blijf in die 1e vijf weken training, maar ik hoor van jullie wel of dat vol te houden zou zijn ;)

    Veel plezier nog, vergeet tussen alle indrukken door vooral niet te genieten :)

    Liefs

  • 24 Juli 2011 - 20:46

    Joke:

    Hoi lieve Anke, eindelijk een berichtje van mij. We zijn net terug van vakantie en heb net al je reisverslagen gelezen en ben enorm onder de indruk! Wat een leven en wat hebben we het hier dan toch goed. Liefs uit Delft

  • 24 Juli 2011 - 21:53

    Opa Jo En Oma Ans:

    Lieve Anke,
    Wij vinden het idee om de mensen daar goede hoofdlampen te bezorgen geweldig en we doen mee.
    A.S. Donderdag gaan we naar Warga om alle verjaardagen te vieren. Dan horen wel hoe het e.e.a. praktisch uitgevoerd kan worden.
    We blijven onder de indruk van jouw verhalen. Liefs

  • 27 Juli 2011 - 14:21

    Anke Hodes:

    Dankjulliewel voor jullie leuke reacties! Wel grappig om te zien dat pap/mam vooral de gedachten die ik over de dingen die ik meemaak waarderen, terwijl Leonie bijv. zegt dat ze het leuk vind dat ik de medische kant meer belicht. Haha, zo zie je maar weer: soort zoekt soort;) Ik zal bij mn volgende verslag beide dingen meenemen;) Kan zo even iets plaatsen!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anke

Actief sinds 22 Juni 2011
Verslag gelezen: 190
Totaal aantal bezoekers 26582

Voorgaande reizen:

29 Augustus 2014 - 13 Januari 2015

Stage wetenschap in Baltimore, USA

06 Oktober 2013 - 05 December 2013

Rondreis Indonesië

02 Juli 2011 - 02 September 2011

Mijn eerste reis

Landen bezocht: